„Łzę w perłę zamienić drogą:
To ambicja poety, to jego pragnienie,
To cel, to jego życie, jego przeznaczenie.”
Autor: Alfred de Musset
Weronika Popielska zajęła III miejsce w XI Regionalnym Konkursie
na Wiersz o Miłości i Przyjaźni „Powiedz mi jak…”
Opiekunką merytoryczna bardzo dojrzałego wiersza o miłości do ojczyzny była
Pani Agnieszka Kowalczyk.
Oto nagrodzony wiersz…
„TA …najważniejsza miłość”
Myśmy wciąż do niepodległej szli
Pomimo przeszkód, wylanej krwi
Życie wymarzone, jak ze snu
Wymagało wyrzeczeń lat ponad stu.
Definicja tych czasów to ból
Na pierwszym miejscu nie Bóg lecz obcy król.
Zakazy i ciągłe ograniczenia,
Na próżno prośby, błagania, skomlenia.
Choć Polski nie było nawet na mapach
Bo skryta została w zaborców łapach,
To ojczysta nasza mowa
Nawet wtedy się zachowa.
I tylko zabronione! Brak pozwolenia!
Gdzie wolność? Tutaj wolności nie ma.
A radość zanikała powoli,
Gdy Polska była w niewoli.
Lecz nie podda się naród, nie jest słaby
Mawiali nawet, że nie da rady.
Ile w tym prawdy? Jak widać: WCALE !
Teraz się nasz kraj ma wspaniale.
Kochać Polskę, to zaszczyt prawdziwy,
Lecz nie bądź, proszę, w miłości tej chciwy.
Masz tyle pytań i brak odpowiedzi
Nikt nie wie co w głowie twej teraz siedzi.
A siedzi miłość…, radość i spełnienie
Ta miłość, to nic innego , jak łez ukojenie…
w jej rozpostartych matczynych ramionach…
Gratulacje Weroniko ! Życzymy kolejnych sukcesów poetyckich.
